Koningin Elizabeth wordt begraven in de King George VI Memorial Chapel, die zich bevindt in de St. George’s Chapel in Londen. De kapel werd gebouwd tussen 1475 en 1528 tijdens het bewind van Koning Henry VIII.
Na haar begrafenisplechtigheid in Westminster Abbey op maandag 19 september, zal de koningin in het bijzijn van haar directe familie worden begraven in de King George VI Memorial Chapel. Haar echtgenoot, prins Philip, is al bijgezet in de koninklijke grafkelder onder de St. George’s Chapel.
De kapel is ook de laatste rustplaats van andere vorsten, waaronder koning George III, koning George IV en koning Willem IV. In totaal zijn er 11 vorsten begraven in St. George’s Chapel.
Begrafenisrituelen in Nederland: Overzicht van Traditionele Uitvaartgewoonten
In Nederland hebben rouwrituelen een persoonlijkere en intiemere dimensie gekregen. De afgelopen tien jaar hebben grote veranderingen plaatsgevonden, waardoor er nu veel meer mogelijkheden zijn voor uitvaartceremonies dan voorheen. Deze veranderingen weerspiegelen de groeiende behoefte om de uitvaart meer op maat te maken en aan te passen aan de wensen van de overledene en de nabestaanden.
Vroeger waren voornamelijk christelijke tradities zichtbaar in de uitvaartbranche, zoals herdenkingen in kerken en begrafenissen naast kerken. Echter, door ontkerkelijking en de opkomst van uitvaartondernemers, zijn er nu veel meer keuzemogelijkheden en is er diversiteit ontstaan in begrafenisrituelen.
Opmerkelijk is dat tegenwoordig steeds vaker gekozen wordt voor crematie in plaats van een begrafenis. In Nederland wordt een overledene pas na 36 uur begraven of gecremeerd om verdachte omstandigheden uit te sluiten. Er zijn echter wel verschillen in tradities tussen religieuze achtergronden. Volgens joodse en islamitische tradities moet het lichaam namelijk zo snel mogelijk begraven worden, binnen 24 uur. Voor iedereen geldt echter dat een overledene uiterlijk op de zesde werkdag na het overlijden begraven of gecremeerd moet worden.
- In verschillende regio’s van Nederland zijn er ook regionale verschillen te vinden in uitvaartgewoonten.
- Op Vlieland ontvangt iedereen op het eiland een rouwkaart en wordt de uitvaart door de vrijwillige uitvaartvereniging en de Vlielanders zelf geregeld.
- Op Volendam begraven ze in drie lagen vanwege de beperkte ruimte, waarbij de grafsteen maar één meter breed mag zijn.
- In het zuiden van Nederland, Limburg en Noord-Brabant, is de koffietafel na de uitvaart belangrijk en uitgebreider dan in andere delen van Nederland.
- In Twente en de Achterhoek is er een traditie genaamd “noaberschap”, waarbij buren en mensen die dichtbij staan elkaar helpen in moeilijke tijden, waaronder bij overlijden.
Deze diverse en regionaal gebonden begrafenisrituelen maken de uitvaartcultuur in Nederland uniek en persoonlijk. Elke regio en religieuze achtergrond heeft zijn eigen tradities en gewoonten, wat de rouwceremonieën en begrafenisrituelen in Nederland zo bijzonder maakt.
Ontdek de Koninklijke Begraafplaatsen in Nederland
De Koninklijke Begraafplaatsen in Nederland hebben een rijke historie. Een van de belangrijkste begraafplaatsen is de Koninklijke Grafkelder, gelegen in de Nieuwe Kerk in Delft. Dit is de laatste rustplaats voor leden van het Huis Oranje-Nassau sinds de bijzetting van Willem van Oranje. De grafkelder bestaat uit drie gedeelten, waarvan de oudste zich recht onder het grafmonument van Willem van Oranje bevindt. De tweede grafkelder werd in 1822 in gebruik genomen en de derde grafkelder is in 2022 opgeleverd.
Het grafmonument ter nagedachtenis aan Willem van Oranje is de belangrijkste bezienswaardigheid in de Nieuwe Kerk. Dit monument is tussen 1614 en 1622 gebouwd in opdracht van de Staten-Generaal en ontworpen door Hendrick de Keyser. Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands, was de stamvader van het Huis Oranje-Nassau en speelde een belangrijke rol in de opstand tegen de Koning van Spanje. Hij werd vermoord in Delft in 1584 en kon niet bijgezet worden in het familiegraf van de Oranjes in Breda vanwege de bezetting door Spanje. Daarom vond zijn bijzetting plaats in de Nieuwe Kerk in Delft.
Naast het grafmonument van Willem van Oranje bevindt zich in de Nieuwe Kerk ook het praalgraf van Hugo de Groot. Daarnaast zijn er vele gedenktekens te vinden van andere leden van het Huis Oranje-Nassau die hier rusten. Het is een indrukwekkende plek die getuigt van de rijke geschiedenis van het koninklijk huis en de bijzondere personen die daar hun laatste rustplaats hebben gevonden.
De Koninklijke Grafkelder wordt jaarlijks geïnspecteerd door de burgemeester van Delft, die tevens de commissaris van de grafkelder is. Hij zorgt ervoor dat de leden van de Koninklijke Familie de grafkelder kunnen bezoeken. Helaas is de grafkelder niet toegankelijk voor het publiek, maar de prachtige monumenten die zich in de Nieuwe Kerk bevinden, zijn zeker een bezoek waard.
Wettelijke voorschriften begrafenissen Nederland
De wettelijke voorschriften voor begrafenissen in Nederland worden geregeld door de Wet op de lijkbezorging. Deze wet bepaalt wat er moet gebeuren met het lichaam van een overleden persoon. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste onderwerpen die door de wet worden behandeld:
- Registratie van overlijden: Een overlijden moet worden geregistreerd bij de burgerlijke stand van de gemeente waarin de persoon is overleden. Dit dient zo spoedig mogelijk te gebeuren.
- Tijdstip van de begrafenis: Volgens de wet kan een overleden persoon niet eerder dan 36 uur na het tijdstip van overlijden worden begraven of gecremeerd.
- Termijn van de begrafenis: De begrafenis moet uiterlijk plaatsvinden op de zesde werkdag na de dag van overlijden. Weekenddagen en feestdagen worden niet meegerekend als werkdagen.
- Verlenging van de termijn: De burgemeester van de gemeente kan de termijn verlengen op advies van een arts. Deze toestemming wordt vaak verleend door de afdeling Burgerzaken namens de burgemeester.
- Kortere termijn: Indien de nabestaanden een kortere termijn wensen dan 36 uur, is toestemming van de officier van justitie vereist voordat de gemeente de vergunning verleent.
- Buitenlandse overlijdens: Als iemand in het buitenland overlijdt en de begrafenis zal plaatsvinden in Nederland, wordt het lichaam doorgaans zo snel mogelijk naar Nederland vervoerd. Hierdoor kan het voorkomen dat de begrafenis niet binnen 6 werkdagen na de dag van overlijden plaatsvindt. In dergelijke gevallen bepaalt het Besluit op de lijkbezorging dat de begrafenis zo spoedig mogelijk moet plaatsvinden en dat er geen verzoek tot verlenging nodig is.
Houd er rekening mee dat de verstrekte informatie is gebaseerd op de gegeven gegevens en mogelijk niet volledig is. Raadpleeg altijd officiële bronnen of juridische professionals voor complete en actuele informatie.
Traditionele begrafenis ceremonies in Nederland
In Nederland worden traditionele begrafenisceremonies gehouden om afscheid te nemen van overledenen. Deze ceremonies hebben een rijke geschiedenis en hebben in de loop der tijd enkele veranderingen ondergaan. Een opmerkelijke eigenschap van begrafenisceremonies in Nederland is de diversiteit aan seculiere ceremonies, die niet zo gebruikelijk zijn in andere landen zoals Polen. In Nederland zijn er speciale faciliteiten zoals begrafeniszalen beschikbaar om deze ceremonies te organiseren.
Vroeger hadden Nederlandse begrafenistradities en -geloofsovertuigingen veel unieke aspecten. Een aantal van deze tradities hielden in dat na het overlijden van een bewoner direct alle slapende mensen in het huis werden gewekt. De ogen van de overledene werden gesloten en er werden munten op geplaatst om te voorkomen dat de ziel iemand met zich mee zou nemen. Ramen werden geopend om de ziel van de overledene het huis te laten verlaten. Daarnaast werden de ramen bedekt met witte lakens als teken van overlijden en werden de spiegels bedekt of omgedraaid om te voorkomen dat de ziel het beeld van de levenden zou stelen.
De rol van een predikant, vriend, familielid of buurman/vrouw was ook belangrijk bij traditionele begrafenisceremonies in Nederland. Zij informeerden de gemeenschap over een overlijden. In een gesprek wordt soms de uitdrukking ‘er gaat een dominee voorbij’ gebruikt om aan te geven dat er een periode van stilte is. Deze rol speelde een belangrijke rol bij het verspreiden van het nieuws en het bieden van steun aan de nabestaanden.
Dit zijn enkele van de belangrijkste aspecten van traditionele begrafenisceremonies in Nederland. Hoewel de praktijken in de loop der tijd zijn veranderd, blijven ze een belangrijk onderdeel van de Nederlandse cultuur en erfgoed.
Bekende koninklijke begrafenissen in Nederland
Bekende koninklijke begrafenissen in Nederland getuigen van een rijke geschiedenis en hebben een grote betekenis binnen de Nederlandse cultuur. Hieronder worden enkele opmerkelijke begrafenissen uitgelicht:
- Koninklijke grafkelder in Delft: De Koninklijke grafkelder in de Nieuwe Kerk in Delft is de laatste rustplaats van bijna alle leden van het Huis van Oranje-Nassau. Het begon in 1584 met de begrafenis van Willem van Oranje, die eigenlijk in Breda begraven zou worden maar vanwege de Spaanse bezetting in Delft werd bijgezet. De grafkelder is in de loop der jaren uitgebreid om plaats te bieden aan leden van de Koninklijke familie en hun echtgenoten.
- Militair ceremonieel: Koninklijke begrafenissen gaan gepaard met veel militair ceremonieel. De overledene wordt opgebaard in de rouwkapel op Paleis Noordeinde. Er is een escorte van 16 motorrijders die het lichaam naar de rouwkapel begeleiden. Bij de baar in de Chapelle Ardente staan vier militairen als dodenwacht opgesteld. Op de dag van de uitvaart worden ere-afzettingen geplaatst en zijn er escortes te voet en te paard. De Nederlandse vlag wordt over de kist gelegd en de kist wordt door acht onderofficieren de grafkelder ingedragen.
- Eerste Koninklijke begrafenis live op televisie: De eerste Koninklijke begrafenis die live op televisie werd uitgezonden, was de uitvaart van Koningin Wilhelmina in 1962. Haar opbaring vond plaats in de kapel van Paleis Het Loo. De uitvaart verliep volgens een draaiboek dat jaren daarvoor was opgesteld om fouten te voorkomen.
- Draaiboek voor een Koninklijke uitvaart: Koningin Wilhelmina nam het initiatief tot het opstellen van een draaiboek voor begrafenissen van de Koninklijke familie. Deze draaiboeken zijn geheim vanwege het bewaken van de openbare orde en veiligheid. Ze bevatten taken van diverse functionarissen, informatie over de media, de vorming van de rouwstoet en de uitnodiging van buitenlandse gasten.
Deze voorbeelden illustreren de belangrijke rol die koninklijke begrafenissen hebben in Nederland. Ze tonen het respect en de eer die de Nederlandse samenleving toont aan haar koninklijke familie, en de tradities die erbij komen kijken. In het volgende deel van dit artikel zullen we dieper ingaan op enkele van de genoemde begrafenissen en hun historische betekenis.
Monumenten Koninklijke begrafenissen in Nederland
In Nederland zijn er verschillende monumenten die de Koninklijke begrafenissen herdenken. Een van deze monumenten is te vinden in de Nieuwe Kerk in Delft, waar leden van het Huis Oranje-Nassau hun laatste rustplaats hebben gevonden. Het grafmonument van Willem van Oranje, de stamvader van het Huis Oranje-Nassau en een belangrijk figuur in de Nederlandse geschiedenis, bevindt zich in het koor van de kerk. Het indrukwekkende grafmonument, ontworpen door Hendrick de Keyser, is een eerbetoon aan deze invloedrijke leider.
De grafkelder in de Nieuwe Kerk bestaat uit drie gedeelten. Direct onder het grafmonument bevindt zich de oudste grafkelder, gevolgd door een tweede grafkelder en een derde grafkelder ten zuidoosten daarvan. De ingang van de grafkelder, bedekt met een grote grafsteen met het wapen van Oranje-Nassau en de Latijnse tekst “Hier verwacht Willem I, de Vader des Vaderlands, de wederopstanding”, bevindt zich voor het koor. Naast Willem van Oranje rusten ook andere leden van het Huis Oranje-Nassau hier.
Naast het grafmonument van Willem van Oranje is er ook een praalgraf ter nagedachtenis aan Hugo de Groot in de Nieuwe Kerk. Deze bekende Nederlandse rechtsgeleerde en filosoof heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van ons land. Bovendien zijn er verschillende gedenktekens van andere leden van het Huis Oranje-Nassau te vinden in de kerk. Deze monumenten weerspiegelen de rijke geschiedenis en het belang van het Koninklijke Huis Oranje-Nassau voor Nederland.
De Koninklijke grafkelder wordt jaarlijks geïnspecteerd door de burgemeester van Delft, die tevens de commissaris van de grafkelder is. Hij zorgt ervoor dat de leden van de Koninklijke Familie de grafkelder kunnen bezoeken. Hoewel de grafkelder niet toegankelijk is voor het publiek, blijft het een indrukwekkende herdenkingsplaats waar de Koninklijke begrafenissen in Nederland worden vereerd.
Koninklijke begraafplaatsen in andere landen: Een vergelijking
Koninklijke begraafplaatsen zijn historische rustplaatsen die speciaal zijn gereserveerd voor leden van koninklijke families. Hoewel er in het verstrekte informatie geen specifieke gegevens staan over koninklijke begraafplaatsen in het buitenland, kunnen we wel een algemene vergelijking maken met het begrafenissysteem in België en Nederland.
In België, in het bijzonder, bracht een decreet van keizer Jozef II in 1784 een radicale verandering teweeg in de traditionele begrafenispraktijken. Hierdoor werden de overledenen niet langer begraven in religieuze gebouwen, maar werden er nieuwe begraafplaatsen buiten de stadscentra aangelegd. Grafzerken met de naam en de geboorte- en sterftedatum van de overledene worden veel gebruikt op begraafplaatsen in België, soms zelfs met toegevoegde foto’s.
In Nederland zijn begraafplaatsen vaak niet meer in de buurt van kerken te vinden, en veel bestaande begraafplaatsen dateren uit de jaren 1830-1840. Toen werd bepaald dat begraafplaatsen buiten de bebouwde kom moesten worden aangelegd. Een bekende particuliere begraafplaats in Nederland is bijvoorbeeld Westerveld in Driehuis. Er bestaan verschillende soorten graven, zoals algemene graven die worden aangelegd op bevel van de gemeente, huurgraven met een bepaalde huurperiode en familiegraven die soms voor onbepaalde tijd zijn.
Hoewel de specifieke details over koninklijke begraafplaatsen in andere landen niet worden vermeld in de verstrekte informatie, kunnen we begrijpen dat ze waarschijnlijk unieke kenmerken en tradities hebben die verband houden met de koninklijke families die er worden begraven. Elk land heeft zijn eigen begrafenisgebruiken en tradities, zelfs als het gaat om koninklijke begraafplaatsen in andere landen.
Begrafenisrituelen in andere culturen
In verschillende culturen worden verschillende begrafenisrituelen toegepast. Deze rituelen weerspiegelen de unieke tradities en overtuigingen van elke cultuur. Hier zijn enkele voorbeelden van begrafenisrituelen in verschillende delen van de wereld:
- Chinese uitvaartrituelen: In de Chinese cultuur staan voorouderverering en zielenrust centraal. Tijdens een begrafenis brengen de nabestaanden offers en koken ze het lievelingseten van de overledene. Ook wordt het lichaam van de overledene gewassen en krijgt hij/zij nieuwe kleren aan. Een opvallend kenmerk van Chinese begrafenisrituelen is dat de kist gesloten wordt terwijl iedereen zich omdraait, zodat de geest van de overledene niet bij hen blijft.
- Islamitische uitvaart: In de Islamitische cultuur wordt het lichaam van de overledene gewassen door familieleden of medegelovigen. Dit gebeurt meerdere keren met verschillende soorten water en parfums. Vervolgens wordt de overledene in een witte doek gewikkeld en naar de Moskee gebracht voor een gebed. De begrafenis vindt plaats met het hoofd richting Mekka.
- Hindoeïstische uitvaart: In het Hindoeïsme keren Hindoes terug naar de oerbron met de vijf elementen. Daarom kiezen veel Hindoes voor een crematie. Na de crematie wordt de as verspreid in stromend water, zodat de geest van de overledene de weg naar oneindigheid kan vinden.
- Caribisch afscheid: In de Caribische cultuur is verering van geesten belangrijk, ook rondom de dood. Een Caribisch afscheid wordt groots georganiseerd, met veel muziek en afscheidsbriefjes of voorwerpen die in de kist worden meegegeven. Meestal kiest men voor begraven als vorm van lijkbezorging.
- Joodse cultuur: In de Joodse cultuur wordt het lichaam van de overledene gereinigd en in eenvoudige witte kleding gehuld. De begrafenis wordt door vrijwilligers binnen de Joodse gemeenschap geregeld. Er is weinig ruimte voor persoonlijke invulling en iedereen wordt op dezelfde eenvoudige wijze begraven. Een traditie is het inscheuren van kleding om de innerlijke verscheurdheid te tonen.
Elke cultuur heeft zijn eigen unieke manier om afscheid te nemen van hun geliefden. Het begrijpen van deze begrafenisrituelen biedt inzicht in de waarden en tradities van verschillende culturen.
Rituelen Koninklijke Begrafenissen Wereldwijd
Koninklijke begrafenissen hebben altijd een diepe betekenis en brengen een gevoel van nationale rouw met zich mee. Overal ter wereld worden deze begrafenisrituelen met groot respect en traditie uitgevoerd. Een recent voorbeeld hiervan was de uitvaart van koningin Elizabeth in Londen. Honderdduizenden mensen verzamelden zich om afscheid te nemen van de geliefde vorstin.
De uitvaartdienst vond plaats bij Windsor Castle, waarbij de koninklijke familie en vele hoogwaardigheidsbekleders aanwezig waren. Tijdens de afscheidsdienst in St George’s Chapel werden symbolische voorwerpen zoals de kroon, rijksappel en scepter op een altaar geplaatst. Het afhalen van de kroonjuwelen van de kist en het plaatsen ervan op het altaar is een belangrijk onderdeel van deze ceremonie.
Na de afscheidsdienst werd de kist van koningin Elizabeth naar de koninklijke crypte gebracht, waar ze haar laatste rustplaats vond. Dit is een traditionele plaats voor leden van koninklijke families. Het neerlaten van de kist in de koninklijke crypte is een plechtig moment, dat vaak gepaard gaat met een moment van stilte en respect.
- De ceremonie in Windsor was volledig vormgegeven naar de wensen van koningin Elizabeth.
- De kroonjuwelen behoren tot de symbolen van de monarchie en worden normaal gesproken beheerd in de Tower of Londen.
Hoewel de details van rituelen bij koninklijke begrafenissen wereldwijd kunnen verschillen, is het respect en de betekenis die aan deze gebeurtenissen wordt gegeven universeel. We zullen zien hoe deze tradities in verschillende landen en culturen worden geëerd in de rest van dit artikel.